من خیلی دوستش دارم
خیلی خیلی خیلی زیاد...
عاشق لبخند زدنش، ذوق کردنش، دعوا کردنش، فکر کردنش، شوخی کردنش، جدی بودنش، رانندگی کردنش، غذا خوردنش، صبحت کردنش، کامل و با جزئیات توضیح دادنش، خوابیدنش و همه چی و همه چیشم
عاشق چشماشم،عاشق مژه هاشم، عاشق موهاشم، عاشق دستاشم
حتی شکمشم قشنگه!
با این حال اینا هیچ کدوم مهم نیست. چون به هر شکلی در بیاد بازم من همینجوری دوستش دارم. گرچه الانم زیباترین و مردترین مرد منه. ولی روح و وجودشه که بدجوری دلمو برده. خودشه که بی هیچ شرطی دلیل و معنی زنده بودن و زندگی کردن منه و کنارش معنی زندگی کردن رو میفهمم...
به طرز غیر قابل وصفی واسم شیرین و دوست داشتنیه! اصلا نمیتونم بگم چقدر دوستش دارم! همه زندگیمه... به قول جوکر واسش نمیمیرم! واسش زندگی میکنم!
وجودش مثل خورشیده. وقتی هست زندگیم نور داره و جون داره و زندست. خورشیدیه که هیچ وقت غروب نمیکنه.
میم منه دیگه❤مال خودمه❤
