از اون مشکلات که با هیچکس‌نمیتونی راجع بهش حرف بزنی
هیچ راه حلیم به ذهنت نمیرسه
نمیتونیم بی تفاوت رد بشی
اه
بهش میگم چه فایده؟ این همه خرج کنی واسه هیچ؟ ما که واقعیتو میدونیم. ما که میدونیم فایده نداره. چرا الکی خودمونو اذیت کنیم؟ چرا این همه پول خرج کنیم؟
میگه مگه من ندارم که این حرفارو میزنی؟ هیچ ربطی به تو نداره...
میگم اخه پدر من تلاش بیهودست...یک روش جدید که فقط دو بار جواب داده! تازه اونم بعد پنج سال بدخیم تر برگشته و کشته. باید قبول کنیم پیشرفت علم هنوز به مرض من نرسیده. مرض من چند هیچ جلوئه
میگه تو بگو یک ثانیه بیشتر، تموم زندگیمو میدم. اینکه دیگه چند ساله
بحث بی فایدست! طبق معمول هر دو از هم یک دنده و سمجتر...
تا وعده ۶ سال دیگه دکترا چه کارایی میتونم انجام بدم؟
درسمو تموم کنم
ازدواج که هیچ
دلم نمیاد پول زحمت کشی پدر گرامو بردارم ببرم خوش گذرونی
ورزش(شک دارم بتونم انجامش بدم با این احساس ضعف،ولی خب امتحانش میکنم)
زبان
نقاشی
راه رفتن تو خیابونای تهران(آی لاو تهران وری ماچ،البته فقط بالا شهرش😁)
ارزش داره درسمو تموم کنم؟منکه خیلیم دوسش ندارم.
میتونمم انصراف بدم برم ریاصی محض بخونم.اینم ایده خوبیه
باید کم کم باهاش کات کنم.گناه داره طفلک...تا بیشتر از این دچار وابستگی نشدیم.
کاش انتقالی میدادن میومدم خونمون☹حیفه! مگه چقد وقته که از خونوادم دور باشم😕😕
خلاصه که خیلی از نقشه هام کنسل شد... چه ارزوهایی که در سر نمی پروراندم
همش دود شد رفت هوا...
ولی اونچه که مهمه میخوام زندگی کنم! واقعا لذت ببرم.منتظر تموم شدن هیچی نباشم
از سخت ترین لحظاتم لذت ببرم...
تحمل هر چیزی جز درد رو دارم.
کاش اگه قراره بمیرم، بگیرم بخوابم و دیگه بیدار نشم...
۸ ساعت روی تخت
بدون تحرک
زیر سرم
تحمل درد
من می جنگم تا پیروز بشم💪
الله اکبر
لوسترا دارن میلرزن
سر و صدا به درک
خونه نیاد پایین صلوات
پ.ن: زمینم میلرزه
نمیدونم چه ارتباط مستقیمی بین پست گذاشتن و افزایش شدت صدا هست!🙄
باز شیطونه اومده داره میگه پاشو برو مچ دست اینی که داره گوروپ گوروپ کلنگ رو میکوبونه، قطع کن😁
واقعا سکوت عجب نعمتیه قدرشو نمیدونستم.😶
شیطونه میگه پاشو برو کابل برق ورودی خونه همسایه بزن قطع کن ها.
از یک ماه پیش که اومدم هر روز از صبح تاااا خود عصر دریل کاری دریل کاری
نه میذارن صبجا بخوابیم.نه ارامش داشته باشیم😒سرمون رفت بخدا
پس این دانشمندا چه غلطی دارن میکنن که هنوز نتونستن یه صدا خفه کن واسه دریل بسازن😒پس این دانشمندا به چه دردی میخورن😏😏
زمان که بگذره خیلی چیزا اهمیتشون رو از دست میدن. این چیزاییم که الان مهمن چند سال دیگه چندان مهم به نظر نمیرسن. یادمه سال دوم کنکورم مشاورم بهم میگفت یکی دو سال که گذشت اصلا یادت نمیاد ازمون چی بود، ترازت چند بود، درصدات چقدر بودن! میگفت مطمئن باش به یه میانترم سادت خیلی بیشتر از چیزایی که الان داری سپری میکنی اهمیت میدی. راستم میگفت. امروز بعد از ماه ها یه سری به سایت کانون زدم. رتبه های برتر شهر رو نگاه میکردم. رتبه های دو رقمی، سه رقمی، چهار رقمی و ... . وقتی دوم دبیرستان بودم مینشستم یکی یکی ازمونا و درصدای هر کدوم ازین رتبه ها رو نگاه میکردم. مصاحبه هاشونو میخوندم. چقدر واسم مهم بود. چقدر پیگیر بودم. همش به عکساشون نگاه میکردم میگفتم یعنی میشه یه روز اسم و عکس منن بزنن؟ فلانی رتبه ی فلان از شهز فلان!
بعد امروز که داشتم نگاه میکردم چقدر به نظرم ساده میومد. دیگه اصلا اون جذابیت رو نداشت. نمیگفتم عععه نگا کن این درسشو چقدر خوب جواب داده یا اون ازمونو چه ترازی گرفته.چقد این خفنه تهران قبول شده. خیلی عادی! خیلی معمولی! حتی به قبولیاام که نگاه میکنم میگم خب؟ که چی؟! اره دیگه قبول شدن دیگه. قبول میشن دیگه. خب که چی؟ حالا قبولم بشن خبری نیست.
دو سه سال دیگه ام به دغدغه های امروزم نگاه میکنم و میگم چقد ساده بودن.
نتیجه اینکه هیچ چیزی ارزش حرص و جوش زیادی رو نداره. نه اینکه ادم بی خیال باشه. ولی دلیل نمیشه ادم اعصاب خودشو بهم بریزه واسه چیزی که حتی اهمیتش ماندگار نیست. این رتبه ها و درصدا و رشته ها و قبولیا تماما اهمیت خودشون رو واسم از دست دادن. ولی هنوز خاطرات بد و اعصاب خوردیاش واسم باقی مونده.
من ادمی بودم که به شدت رو خودم کنترل داشتم. تو شرایط سخت و استرس زا همچنان میتونستم بهترین عملکردم رو نشون بدم. اما بعد گذروندن دوران پشت کنکوری تبدیل به یه ادم کاملا استرسی شدم. طوریکه حتی گاهی نمیتونم ساعتای نزدیک به امتحان تمرکز کنم.
نهایتا میخوام اینو بگم. اولا اگه کنکوری بودین ناراصی هستین، بدونین گذر زمان همه چیز رو حل میکنه. شاید بیشتر طول بکشه اما همش یادتون میره و تبدیل به یه چیز کاملا بی اهمیت میشه. پس الکی خودتون رو عذاب ندین. هیچ خبر خاصی تو رشته های تاپ نیست. بیخودی الکی انقدر بزرگش کردن و ازش بت ساختن و بچه ها فک میکنن اگه قبول نشدن دیگه شکست بزرگی خوردن.واقعا جز درس خوندن و درس خوندن و درس خوندن خبری نیست. فک نکنین چون قبول نمیشین چه بهشت برینی از دست دادین.نمیگم بده یا اگه برگردم انتخاب نمیکنم! نه منظورم این نیست. منظورم اینه که انقدرم که بزرگ و با عظمت و با شکوه دارن نشونش میدن نیست.
مطمئن باشین گذر زمان همه چیز رو بهبود میده.🌹🌹