خب
بعد اینکه پرشین بلاگ مطالب دو سالم رو به فنا داد بالاخره عزمم رو جزم کرده که یه وب جدید بسازم.البته خیلی وقت بود میخواستم اما پیوستگی مطالب و ارشیوی که اونجا ساخته بودم دست و پامو بسته بود یه جورایی نمک گیر پرشین بلاگ بودم که خدا رو شکر خودش نمکدونو شکست.البته خیلی حرص نخوردم چون انچنان مطالب جذابی رو منتشر نکرده بودم.بعضیاشونو که اصلا خودمم نمیفهمیدم منظورم چیه.
هنوز نمیدونم با اون وب چیکار کنم.حذفش کنم یا بذارم بمونه؟در هر صورت دیگه اونجا نمینویسم.کمتر بهش سر میزنم شاید دیگه هیچ وقت.اون وب منو یاد یه سری از خاطراتی میندازه که البته هم شیرین داره هم تلخ که میزان تلخیش بیشتره.بنابراین باهاش خداحافظی میکنم.ازش ممنونم که سه سال به نوعی سنگ صبورم بود.ازش معذرت میخوام که هیچ موقع واسش تولد نگرفتم.امیدوارم منو ببخشه.ولی بدونه من هنوز دوسش دارم!
پریا ..